- artıq-əskik
- Iв зна ч. сущ. лишнее. Artıq-əskik danışma не болтай лишнегоIIприл. лишний, неуместный. Artıq-əskik sözlər неуместные слова
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
artıq-əskik — 1. sif. və zərf Artıq, lüzumsuz, yersiz, münasibətsiz. <Səlimnaz xanım:> Mən bu cavan canımdan xeyir görməyim, balam, əgər mən ona artıq əskik söz demişəmsə. N. V.. <Əli:> Kişi, artıqəskik danışma! Heyvanları çölə çıxart. M. İ.. 2. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əskik-artıq — z. Lüzumsuz, artıq, yersiz, namünasib; ədəb, nəzakət həddini aşan. Əskik artıq danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uc — is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qaldırmışdı. M. C.. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dik baxdı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anrı — z. və sif. dan. 1. O yan, o tərəf, o yana, o tərəfə. Anrı gedirəm. – Anrı yanımda arvad səsi gəldi. Qulaq verdim, Ruqiyyə idi. A. D.. 2. Xırım xırda. 3. Artıq əskik, yersiz. ◊ Anrı bəri çəkmək – süründürmək, o tərəf bu tərəfə çəkmək, uzatmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşağı-yuxarı — z. dan. Artıq əskik, az çox, təqribən. Aşağı yuxarı danışmağına əhəmiyyət verən olmadı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
defis — is. <lat.> İki söz arasında və söz hecalarını sətirdən sətrə keçirdikdə qoyulan kiçik xətt ( ); məs.: artıq əskik, bağ bağat, biləbilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mehr — 1. is. <fars.> klas. Sevgi, məhəbbət. Könlün xoş isə, təbəssüm eylə! Mehrin var isə, tərəhhüm eylə! F.. Mənə ol mahimehrim yəqinimdir ki, ram olmaz; Dedim ki, mehri çıxmaz sinədən, ömrüm tamam olmaz. S. Ə. Ş.. Mehr etmək – məhəbbət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapı — is. 1. Girib çıxmaq üçün evin, yaxud barının və s. nin divarında açıq yer, deşik, habelə bu deşiyi qapamaq üçün taxtadan, dəmirdən və s. dən düzəldilən qurğu. Divara qapı açmaq. Ev qapısı. Qapını örtmək. Ara qapı (iki otağın arasındakı qapı).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əndə-məndə — demək dan. – yersiz danışmaq, artıq əskik danışmaq. Pulsuz rəncbər atar bir fitə ortası dəlik; Əndə məndə desə, ombasına beş on da təpik. M. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti